San Francisco
Most Golden Gate
Długość 2737 m, szerokość 27,4 m, wysokość 227 m, waga 887 000 ton to Golden Gate w liczbach. Most łączący miasto San Francisco z hrabstwem Marin powstawał przez 4 lata, dokładnie od 5 stycznia 1933 roku do 29 maja 1937 roku. Ta masywna konstrukcja w latach 30-tych była fenomenem i kunsztem sztuki inżynierskiej. Dziś po prawie 90 latach od budowy Golden Gate wciąż uchodzi za fenomen, najsłynniejszy most na świecie i największą atrakcję nie tylko San Francisco, ale i całej Kalifornii.
Architektem mostu był Amerykanin niemieckiego pochodzenia – Joseph Strauss. Co ciekawe plany budowy mostu łączącego miasto San Francisco z hrabstwem Marin początkowo nie spotkały się z entuzjazmem a zebranie wszystkich pozwoleń na budowę trwało aż 8 lat. Przeciwnikami budowy byli głównie właściciele promów, którzy obawiali się utraty dochodów. Przez ponad 30 lat Golden Gate był najdłuższym wiszącym mostem na świecie. Nazwa mostu nie pochodzi od koloru konstrukcji a od nazwy cieśniny która łączy Zatokę San Francisco z Oceanem Spokojnym.
Więzienie Alcatraz
Słynne „więzienie na skale” funkcjonowało w na wyspie Alcatraz w latach 1934 – 1963. Swoją sławę zawdzięcza m.in. historii brawurowej ucieczki trójki więźniów, którzy mimo zaostrzonego rygoru i lokalizacji, zdołali opuścić wyspę. Ten wątek doczekał się głośnej ekranizacji z Clintem Eastwoodem w roli głównej. Jednak więzienie na Alcatraz kryje wiele więcej ciekawostek, które co roku przyciągają tam tłumy turystów. Oto kilka z nich.
– Klimat na Alcatraz sprawiał, że na wyspie niemal cały czas było zimno.
– 11 sierpnia 1934 r. w grupie 137 więźniów na Alcatraz przybył słynny Al Capone. Gangsterowi przypisano więzienny nr 85 i skierowano do… czyszczenia toalet
– Z więzienia na wyspie teoretycznie nie dało się uciec. Nawet jeśli któryś z więźniów podjąłby się takiej brawurowej próby i zdołał opuścić budynek, dalszą drogę odcinały zimne wody otaczające wyspę. Mimo to łącznie 36 więźniów zdecydowało się na ten krok. 23 z nich zostało niemal natychmiast schwytanych, czterech utonęło, sześciu zginęło od kul strażników, a trzech… zdołało uciec, a przynajmniej opuścić teren więzienia i zniknąć. Byli to Clarence Anglin, Frank Morris, John Anglin. Natomiast wśród więźniów, którzy mieli na swoim koncie nieudane próby wydostania się z Alcatraz, był m.in. Joe Bowers – osadzony, który pracował przy spalaniu śmieci. 27 kwietnia 1936 r. wspiął się na wysoki na osiem metrów mur, jednak nie wystarczyło mu odwagi, by z niego zeskoczyć. Utknął na górze, konsekwentnie odmawiając zejścia. W końcu został zestrzelony przez strażnika. Inna z prób ucieczki przeszła do historii pod nazwą „bitwy o Alcatraz”, podczas której Bernard Coy, Joe Cretzer, Marvin Hubbard, Sam Shockley, Miran Thompson i Clarence Carnes wzięli strażników w niewolę i zażądali od nich kluczy. Na ich nieszczęście okazało się, że ich zakładnicy nie mieli kluczy do bram na podwórzu. Oznaczało to, że droga ucieczki została odcięta jeszcze zanim zdołali dotrzeć do brzegu. Wkrótce niedoszli uciekinierzy zostali otoczeni przez oddziały strażników, jednak to nie skłoniło ich do kapitulacji. Więźniowie stanęli do walki, w której zginęło dwóch oficerów. Interweniować musieli żołnierze piechoty morskiej. Doszło to szturmu, podczas którego strażnicy wyganiali więźniów z pomieszczeń przy pomocy ognia. Kolejne 18 osób zostało rannych. Ostatecznie będąca na przegranej pozycji trójka więźniów zastrzeliła się. Dwóch zostało schwytanych i skazanych na śmierć za zabicie strażników.
— Każda cela mieszcząca się w więzieniu w Alcatraz w bloku B oraz C miała wymiary 1,50 m na 2,70 m i mieściła małą umywalkę z dostępem do zimnej wody, toaletę i łóżko. Większe cele znajdowały się natomiast w bloku D, jednak panował tam surowszy rygor. Więźniowie przebywali w nich przez całą dobę, nie mając możliwości wyjść nawet na wspólny posiłek. Więźniowie z bloku D mogli opuścić cele tylko raz w tygodniu, by udać się na spacer po dziedzińcu rekreacyjnym.
– W więzieniu na wyspie nie wykonywano kary śmierci. Więźniowie, których czekała egzekucja, najczęściej byli przenoszeni do San Quentin State Penitentiary.
— Obecnie nieczynne więzienie na Alcatraz przekształcono w muzeum, które co roku przyciąga tłumy turystów. Zachowano w nim m.in. celę, z której przez widoczny na zdjęciu otwór w ścianie zbiegł jeden z trójki nieodnalezionych więźniów. By zyskać na czasie i uśpić czujność strażników, Clarence Anglin, Frank Morris, John Anglin umieścili w swoich łóżkach własnoręcznie wykonane kukły. Zrobili je z mydła i papieru toaletowego, starannie pomalowali przemyconymi farbami, a nawet zadbali, by na ich głowach pojawiły się włosy. Uciekinierzy wynieśli je z więziennego „salonu fryzjerskiego”. Widoczna na zdjęciu kukła to oryginalny, zachowany przez FBI dowód w sprawie. Zdjęcia innych rekwizytów, które więźniowie wykorzystali do ucieczki, można znaleźć na stronie FBI.
– W czasie funkcjonowania więzienia na Alcatraz zginęło tam łącznie ośmiu więźniów, którzy zostali zamordowani przez innych osadzonych. Oprócz tego 15 osadzonych zmarło w wyniku choroby lub przyczyn naturalnych, a pięciu popełniło samobójstwo.
— Na wyspie Alcatraz mieszkali także pracownicy więzienia wraz ze swoimi rodzinami. W otoczeniu więzienia o zaostrzonym rygorze wychowywały się także dzieci. W pewnym momencie Alcatraz zamieszkiwało 300 cywilów jednocześnie. Rodziny zajmowały budynek nr 64 i trzy inne budynki mieszkalne. Na wyspie postawiono też duży dwupoziomowy dom i cztery mniejsze drewniane, przeznaczone dla oficerów i ich bliskich.
Fisherman’s Wharf
Ta popularna atrakcja jest starą dzielnicą rybaków. A w zasadzie była, bo teraz to prawdziwie turystyczne miejsce. Mnóstwo tu restauracji serwujących ryby i owoce morza, sklepów z pamiątkami i odzieżą. Można tu także znaleźć kilka ciekawych muzeów, jak chociażby Musée Mécanique, w którym stoją np. stare automaty do gier. Tuż obok cumuje zabytkowa łódź podwodna USS Pampanito i okręt SS Jeremiah O’Brien.
Pier 39
To bardzo popularne molo w San Francisco i w zasadzie przedłużenie Fisherman’s Wharf. Jest zabudowane sklepami z pamiątkami i odzieżą, restauracjami oraz kawiarniami. Tuż przy wejściu znajduje się oceanarium, a na końcu można podziwiać wygrzewające się w słońcu uchatki kalifornijskie znane też jako lwy morskie. Niedaleko Pier 39 znajduje się Pier 33, z którego odpływają promy na wyspę Alcatraz. W ten rejon można dojechać zabytkowym tramwajem linii F Market.
Zakręcony odcinek Lombard Street
Zaledwie 1,2 km od Coit Tower znajduje się inna atrakcja miasta. To serpentynowy odcinek ulicy Lombard Street – miejsce ciekawe, ale trudne do sfotografowania. Warto jednak pamiętać, że droga z Coit Tower prowadzi najpierw 79 m w dół, a potem 47 m pod górę (wg map Google), bo obie atrakcje leżą na innych wzgórzach. Swój kształt ten fragment Lombard Street zawdzięcza wzniesieniu Russian Hill, przez które biegnie. Podjazd był zbyt stromy, dlatego zdecydowano się stworzyć 8 ostrych zakrętów.