Chicago
Liczy 9,3 mln mieszkańców i jest to także trzecia co do wielkości amerykańska aglomeracja.
W Chicago mieszka około 1.5 miliona osób polskiego pochodzenia, co czyni to miasto największym skupiskiem Polonii poza Polską
Chicago jest najważniejszym węzłem komunikacyjnym Stanów Zjednoczonych, na skrzyżowaniu krajowego transportu kolejowego, drogowego i lotniczego (w tym port lotniczy Chicago-O’Hare). Miasto pełni funkcję kluczowego punktu przeładunkowego, co w dużej mierze jest zasługą otwarcia Kanału Illinois i Michigan w 1848 roku. Jednym z wielu przydomków Chicago jest „stolica kolei Stanów Zjednoczonych”. Znajduje się tutaj największy węzeł intermodalny w kraju.
Jest głównym centrum przemysłowym, finansowym, kulturalnym oraz naukowym regionu Środkowego Zachodu, w tym siedziba najstarszej na świecie giełdy kontraktów terminowych – Chicago Board of Trade. Budynek Home Insurance Building (1885) w Chicago, często uważany jest za pierwszy wieżowiec na świecie. Dzisiaj Chicago znajduje się na 11. miejscu pod względem liczby wieżowców na świecie – w 2023 roku posiadało ich 178.
W XX wieku popularne było powiedzenie, że Chicago ma największą populację Polaków poza Warszawą. Choć dokładność tego stwierdzenia jest kwestią sporną, Chicago było wówczas jednym z największych skupisk Polonii na świecie[7]. Od połowy XX wieku wielu Polaków przeniosło się na przedmieścia, Polonia rozproszyła się i została przyćmiona przez rosnące populacje Latynosów i Afroamerykanów[8]. Największe miasto regionu Środkowego Zachodu dzisiaj jest wieloetniczne.
Według danych z 2019, Chicago jest 3. najczęściej odwiedzanym miastem w USA, z liczbą 57,6 milionów turystów. Chicago jest miastem z największą liczbą ruchomych mostów w Ameryce, na świecie więcej ma jedynie Amsterdam[10]. Bywa określane mianem „Wietrznego miasta” (ang. Windy City). Route 66 lub też Route 66 – otwarta 11 listopada 1926 roku trasa drogowa w USA o długości 2448 mil łącząca Chicago z Los Angeles, a od 1936 przedłużona do Santa Monica. Przebiegała przez stany Illinois, Missouri, Kansas, Oklahomę, Teksas, Nowy Meksyk, Arizonę i Kalifornię, by zakończyć swój bieg w Los Angeles. Koordynaty GPS wskazują na miejsce, gdzie stoi tabliczka oznajmiająca początek historycznej drogi Route 66— 41.879722, -87.624722
Detroit
Liczy 633,2 tys. mieszkańców, oraz 4,3 mln w obszarze metropolitalnym (14. co do wielkości metropolia Stanów Zjednoczonych).
Miejsce narodzin amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego, na początku XX wieku. Związek z przemysłem motoryzacyjnym doprowadził do nadania miastu przydomku „Motor City”. Detroit rozwinęło się i upadało wraz z przemysłem samochodowym. Początki upadku miasta upatruje się w połowie XX wieku, wraz z decentralizacją przemysłu samochodowego i deindustrializacją[3]. W latach siedemdziesiątych przemysł motoryzacyjny, został uderzony po raz kolejny przez kryzys naftowy[4]. Utrata bazy podatkowej, miejsc pracy i masowy odpływ ludności pogrążyły miasto w poważnych problemach gospodarczych i społecznych.
Od połowy XX wieku populacja Detroit zaczęła się kurczyć, co spowodowało, że miasto w kilka dekad spadło z czwartego na dwudzieste siódme miejsce w USA. Obecnie ok. 78% mieszkańców Detroit stanowi populacja czarnoskóra, co jest jednym z najwyższych odsetków wśród dużych miast w Stanach Zjednoczonych. Jednocześnie struktura etniczna obszaru metropolitalnego, gdzie biali stanowią około 68%, a czarni 23%, sprawia, że obszar ten jest powszechnie znany z wysokiego stopnia segregacji rasowej.
Od lat czterdziestych przez Detroit przelewały się fale zamieszek, które kulminację osiągnęły w buncie na Twelfth Street w 1967 roku. W 2013 roku jako pierwsze duże amerykańskie miasto ogłosiło upadłość, z długiem w wysokości 18,5 mld dolarów[6]. Regularnie zajmuje miejsca w pierwszej piątce na liście najbardziej niebezpiecznych miast w USA.