Muzeum JP II
Loc. Les Combes, 37, 11010 Introd AO, Włochy
Miasteczko Les Combes znane jest głównie jako wioska papieży, to właśnie tutaj Jan Paweł II pomiędzy 1989, a 2004 roku spędzał swoje letnie wakacje, przemierzając górskie szlaki i odpoczywając od watykańskiego zgiełku. To tutaj znajduje się muzeum poświęcone polskiemu papieżowi oraz dom wypoczynkowy dla turystów zarządzany przez wspólnotę salezjańską
Historia papieża Jana Pawła II i Doliny Aosty rozpoczęła się w 1986 roku podczas pierwszej oficjalnej wizyty w regionie. Papież, miłośnik gór, wyjechał zafascynowany tym małym regionem, położonym u stóp najwyższych szczytów Europy i po trzech latach powrócił, aby spędzić w małej miejscowości Les Combes w Introd, która leży około 20 km od Aosty, letnie wakacje. Les Combes skryte wśród lasów i położone tuż obok Parku Narodowego Gran Paradiso, zapewniało papieżowi nie tylko tak potrzebny spokój do modlitwy i wypoczynku, ale również piękne szlaki górskie oraz zapierające dech w piersiach widoki na alpejskie szczyty, w tym na Dente del Gigante i Grand Jorasses masywu Mont Blanc, szczyty Ruitor, Emilius, Becca di Nona oraz Mont Falère. Pomiędzy 1989, a 2004 rokiem Jan Paweł II przyjechał do Doliny Aosty na letni wypoczynek aż 10 razy i to właśnie tutaj spędził swoje ostatnie wakacje.
Przełęcz św.Bernarda Mała – 2188 m.n.p.m
Nazwa przełęczy pochodzi od katolickiego świętego Bernarda z Menthon, którego posąg znajduje się na przełęczy. Ponadto na przełęczy stoi też posąg botanika Pierre’a Chanoux. Założył on ogród botaniczny Chanousia, także mieszczący się na przełęczy.
Na przełęczy znajduje się kamienny krąg o średnicy 72 metrów. Kiedyś w jego centrum stał ustawiony pionowo kamień, obecnie przebiega przez niego asfaltowa droga. Krąg ten prawdopodobnie powstał w epoce żelaza. W czasach rzymskich na przełęczy wybudowano świątynię Jowisza.
Mała Przełęcz Świętego Bernarda czterokrotnie znalazła się na trasie słynnego Tour de France (w latach 1949, 1959, 1963 i 2009).
Col de l’Iseran – 2770 m.n.p.m.
Przełęcz w Alpach Graickich, we Francji. Oddziela grupę górską Vanoise (na zachodzie) od Alp Graickich (na wschodzie),
Droga na Col de l’Iseran nie jest najwyższą asfaltową drogą w alpach. Ta leży nieco dalej na południe, zaraz obok Col de la Bonette. Jest jednak najwyżej położoną asfaltową drogą leżącą na przełęczy, więc w tej kategorii jest bezapelacyjnym zwycięzcą.
Trasa na przełęcz l’Iseran jest częścią rewelacyjnego szlaku Route des Grandes Alpes, trasy turystycznej wiodącej wzdłuż najpiękniejszych pasm Alp Francuskich.
Przełęcz jest dość rozłożysta i płaska na szczycie. Otoczona wysokimi szczytami, nie gwarantuje rozległej panoramy otaczających gór. Miejsca do zrobienia udanych zdjęć okolicy znajdziesz nieco poniżej przełęczy, po obu jej stronach. Siodło przełęczy może być za to miłym miejscem na chwilę postoju i odpoczynku. Warunkiem jednak jest brak wiatru, który niestety jest częstym gościem na Col de l’Iseran. Pogodna na tej przełęczy bywa bowiem niezwykle kapryśna. Możesz tam zaznać zarówno słonecznego ciepła jak i lodowatego wiatru a nawet śniegu z deszczem w środku lata.
Atrakcją Col de l’Iseran nie są jednak widoki czy sielska atmosfera. Jest nią podjazd i zjazd, które ucieszą każdego motocyklistę! Kręta droga wije się po stokach doliny, momentami zawracając na ostrych serpentynach. Wokół roztaczają się niezwykłe widoki na monumentalne, skaliste zbocza. Asfalt jest przyzwoitej jakości i momentami można na nim osiągnąć intensywne przyspieszenia. Nie będę ukrywał, że jest to miejsce, które przyciąga amatorów szybkiej i dynamicznej jazdy… Nie daj się jednak zwieść pozorom, trasa momentami może być niebezpieczna, wiele zakrętów nie ma żadnych zabezpieczeń ani barierek a łagodnie opadające stoki szybko zamieniają się w strome przepaście.
Fortyfikacje Esselion
Fortyfikacje Esselion – ciąg budowli fortyfikacyjnych wykorzystujących naturalną barierę jaką w przesmyku rzeki Arc utworzyła natura. W roku 1818 rozpoczęto budowę szeregu umocnień w skład których wchodziły fort Charles-Albert, fort Marie-Christine, fort Charles Felix, fort Victor-Emmanuel oraz widoczny z drogi fort Marie-Therese
Kaplica Notre-Dame de l’Iseran
Tuz przed przełęczą napotkasz kaplicę Matki Bożej z Iseranu. Została ona zaprojektowana i zbudowana przez biskupa Auguste Grumela w latach 1924–1939. Wszystkie materiały budowlane pozyskano w okolicznych górach a jaj wygląd doskonale wkomponowano w otaczający krajobraz.
Ciekawostką jest fakt iż projekt kaplicy Iseran został zatwierdzony przez protestanckich oraz żydowskich hierarchów, których przekonano o tym, że prędzej czy później będzie ona miejscem modlitwy nad zmarłymi w górach alpinistami rożnych wyznań.
Bramans
W miejscowości Bramans, nad rzeką Ruisseau d’Ambin, znajduje się monument upamiętniający przejście Hannibala przez Alpy, dokonane w roku 218 p.n.e. Na ówczesne czasy było to osiągniecie niemal niemożliwe i z tego powodu nagłe pojawienie się silnej armii kartagińskiego wodza było dla Rzymu tak dużym zaskoczeniem. Dokładna marszruta nie była jednak znana ani wtedy ani wieki później. Wg. informacji na tablicy monumentu, armia Hannibala miała poruszać się na linii pomiędzy Bramans a Giaglione.
Przełęcz Col du Galibier – 2642 m.n.p.m.
Droga na przełęcz Galibier jest bardzo malownicza i atrakcyjna z punktu widzenia motocyklisty. Ostre zakręty przeplatają się na niej z prostymi odcinkami, na których można podziwiać smukłe szczyty ponad doliną. W kilku miejscach serpentyny będą wymagać od Ciebie dobrego opanowania motocykla i umiejętności sprawnego skręcania na niemal zerowej prędkości. Nagrodą za skupienie i ostrożność będzie rozciągająca się z przełęczy panorama. Jeśli wybierzesz wjazd na najwyższy punkt drogi to pod twoimi stopami znajdzie się tunel, który sam w sobie stanowi ciekawostkę. Ma on długość zaledwie 370 metrów i szerokość 4 metrów. Jego wyloty wyposażone są w drewniane bramy zamykane na zimę! Z powodu niewystarczającej szerokości w tunelu obowiązuje ruch wahadłowy, sterowany sygnalizacją świetlną – najwyżej położoną instalacją tego rodzaju w Europie! Przełęcz otoczona jest wysokimi szczytami, od wschodu wznosi się szczyt Grand Galibier (3229 m n.p.m.), od zachodu – Pic des Trois Evêchés (3118 m n.p.m.). Według znaku na szczycie, siodło przełęczy znajduje się na wysokości 2642 m n.p.m.
Col du Lautaret
Znajdująca się w departamencie Alpy Wysokie przełęcz wznosi się 2058 m. n.p.m. i oferuje spektakularny widok na ośnieżone szczyty, których widok towarzyszy nam w czasie podjazdu.
D211A przez Combe de la Fayolle
Jazda wymagającą trasą D211A przez Combe de la Fayolle
Combe de la Fayolle to bardzo zniechęcający wąwóz położony w departamencie Isère we Francji. Unikaj jazdy, jeśli nie lubisz wysokości. To jedna z francuskich dróg balkonowych. Usytuowana na klifie nad doliną Romanche, oszałamiająca droga ma długość 7,6 km (4,72 mil) i biegnie z Auris do Le Bourg-d’Oisans. Imponująca droga balkonowa wychodzi z góry na dolinę Romanche i Bourg d’Oisans. Jest również znana jako droga balkonowa Auris lub Route de la Roche. Wykuta w zboczu góry droga jest całkowicie utwardzona, ale niezwykle wąska.
Le Sanctuaire
Le Sanctuaire, 38970 La Salette-Fallavaux, Francja
W sobotę 19 września 1846 r. ukazuje się „Piękna Pani” dwojgu dzieciom pochodzącym z Corps w Alpach francuskich: jedenastoletniemu Maksyminowi GIRAUD i prawie piętnastoletniej Melanii CALVAT, które pilnują swoich krów na hali należącej do La Salette, na górze Planeau, na wysokości 1800 metrów. W kotlinie strumyka spostrzegają nagle kulę ognia – „jakby tam spadło słońce”. W oślepiającej jasności rozpoznają siedzącą kobietę z łokciami opartymi na kolanach i z twarzą ukrytą w dłoniach.
Dnia 19 września 1851 r., po „przeprowadzeniu dokładnych i surowych badań” zdarzenia, świadków, treści orędzia i oddźwięku na nie, Philibert de Bruillard, biskup z Grenoble, zawyrokował w swoim orzeczeniu doktrynalnym, że „objawienie Najświętszej Dziewicy dwojgu pasterzom, 19 września 1846 r. na jednej z gór w łańcuchu Alp, położonej w parafii La Salette… posiada wszelkie znamiona prawdy i że wierni mogą w nie wierzyć bez obawy błędu”.
Przy drodze wjazdowej w dolinie znajduje się miejsce w którym po raz pierwszy spisano relację dzieci o objawieniu.